dinsdag, maart 24, 2009
De nuevo en Salamanca
Salamanca, el 24 de marzo 2009
Op weg naar Salamanca con un grupo maravilloso!
Llegada con el sol a la Plaza Gabriel y Galan
La Profe controlando la presencia de los alumnos en Mester
Stadswandeling met een bezoek aan het Casas de las Conchas
El jamón es barato dankzij la crisis
Welkomstfeest in de Camelot!
Andrea is 16 geworden!
Op weg naar Salamanca con un grupo maravilloso!
Llegada con el sol a la Plaza Gabriel y Galan
La Profe controlando la presencia de los alumnos en Mester
Stadswandeling met een bezoek aan het Casas de las Conchas
El jamón es barato dankzij la crisis
Welkomstfeest in de Camelot!
Andrea is 16 geworden!
woensdag, mei 16, 2007
Foto's Salamanca
De foto's van de reis naar Salamanca zijn helaas nog steeds niet beschikbaar. Er wordt aan gewerkt.
zaterdag, mei 05, 2007
PBB in Salamanca
Van onze educatieve reis naar Salamanca (18 tot 25 maart 2007) worden een aantal foto's geplaatst.
maandag, juli 17, 2006
Último dia
Vandaag de laatste dag in Salamanca. Hieronder nog enkele foto´s van grote en indrukwekkende bronzen van de Madrileense beeldhouwer Ochoa. Het zijn protesten tegen de wijze waarop de ETA met haar gevangenen is omgegaan.
En het eerste plaatje is van een etalage: totale opruiming vanwege pensionering, kan nog wel even wachten wat mij betreft.
En het eerste plaatje is van een etalage: totale opruiming vanwege pensionering, kan nog wel even wachten wat mij betreft.
zondag, juli 16, 2006
Foto´s
Portugal en bici
Mula o burra Catherina
Zaterdag
Net terug van het reisje naar Portugal, was wel afzien met zo´n ervaren fietser als Pepe en met enkele steile beklimminkjes erbij, vooral het tochtje door een canyon bij zeker meer dan 35 graden zal me nog wel heugen, zoals het rook naar de zinderende zomerhitte op de helling naar boven.
Maar de tocht op zich was heerlijk praktisch geen verkeer op de weg (alleen deze twee poco locos) en door kleine dorpjes.Vanmorgen om 8.30 de bus naar Rodrigo met de fietsen onderin. Om 9.45 op de fiets naar Almeida, een oud vestingstadje in Portugal, om 6 uur terug voor de tentoonstelling Los Edades del Hombre, een tweejaarlijks evenement waarbij een keuze wordt gemaakt uit het allerbeste van kerkelijke kunst, een prachtige expositie, met veel zorg en inderdaad veel bijzondere schilderijen enz uit Spanje in de kathedraal van Rodrigo. Nu ben ik net alweer afscheid gaan nemen bij Tenderete met wat Papatas Bravas en una grande Clara (bij onz sneeuwwitje up met bier), goed dorstlessend en minder zoet. De baas gaat ook eind juli voor een maand op vakantie! Ik verlang nu naar m´n douche en m´n bed. Het heeft hier overigens zowaar wat geregend (soort onweersbuitje), op de fiets onderweg ook, maar het blijft hier meer bij dreiging dan bij nou eens echt uitpakken. ´t Schijnt hier vandaag weer 33 graden te zijn geweest zei mevrouw Tenderete, dus m´n flatje zal ook wel lekker warm zijn. Ligt de hele middag tot in de avond in de volle zon, maar misschien hebben de rolluiken wat geholpen!
Zondag
Enkele foto´s van gisteren en vandaag.
donderdag, juli 13, 2006
Las piscinas
Hola todos y speciaal Heleen. Tenslotte een van de weinige echt trouwe lezers van deze site. Speciaal hartelijke groet voor jou en alle andere lezers van simsalamanca!
Las piscinas
De afgelopen dagen hebben Pepe en ik vooral besteed aan het verkennen van de openluchtzwembaden in combinatie met los deberes, oftewel het huiswerk. En het mag hier vermeld worden, de badmuts mag in de zomer thuisblijven! Gisteren waren we in een bad niet ver van de Plaza de Toros. Een groot bassin van 50 bij 21 meter en niet teveel Spanjaarden die de zwemkunst willen (of kunnen) beoefenen, dan schieten de baantjes lekker op. En naast het zwembad een prachtig terras met aan diverse tafeltjes dames op leeftijd jugando cartes, uiteraard in badpak maar wel met de oorhangers in en het goud om. Daar pasten twee heren op leeftijd dus prima tussen met onze oefeningen met por en para, de subjuntivos en alle vormen van oraciones.
¡A clases chicos! klinkt het hier dus tot later!
Van een van andere nieuwe baden, waar we in het voorjaar ook gezwommen hebben is nu het dak helemaal opengeschoven, zodat het ook als openluchtbad dienst kan doen. Zo zijn er dus nu drie groet openluchtzembaden hier met elk een 50 meter bad, toch niet gek voor een stad als Salamanca. Maar ook nodig, als je bedenkt dat de zee hier nogal even vandaan is!
Pepe is nu (laat in de middag) bezig met het examen intermedio alto, ik heb daar vanaf gezien omdat de parate kennis van de verbos in de afgelopen twee maanden toch wat is weggezakt. Met het boek erbij zou het geen enkel probleem zijn om de juiste vormen in te vullen.
Het is wel bijzonder om nu ook eens hier te zijn in de hoogtijdagen van de zomer. In het weekend gaan we opnieuw de omgeving verkennen met de mountain bike.
Ondertussen zit mijn nieuwe weekje Mester er al weer bijna op inclusief de boeiende discussies in de conversatielessen met profesara Maria Angeles en de gedegen oefeningen grammatica con profesor Juan, die met eindeloos geduld de toepassingen van de subjuntivos en de indicativos blijft uitleggen.
¡Más tarde mas!
Las piscinas
De afgelopen dagen hebben Pepe en ik vooral besteed aan het verkennen van de openluchtzwembaden in combinatie met los deberes, oftewel het huiswerk. En het mag hier vermeld worden, de badmuts mag in de zomer thuisblijven! Gisteren waren we in een bad niet ver van de Plaza de Toros. Een groot bassin van 50 bij 21 meter en niet teveel Spanjaarden die de zwemkunst willen (of kunnen) beoefenen, dan schieten de baantjes lekker op. En naast het zwembad een prachtig terras met aan diverse tafeltjes dames op leeftijd jugando cartes, uiteraard in badpak maar wel met de oorhangers in en het goud om. Daar pasten twee heren op leeftijd dus prima tussen met onze oefeningen met por en para, de subjuntivos en alle vormen van oraciones.
¡A clases chicos! klinkt het hier dus tot later!
Van een van andere nieuwe baden, waar we in het voorjaar ook gezwommen hebben is nu het dak helemaal opengeschoven, zodat het ook als openluchtbad dienst kan doen. Zo zijn er dus nu drie groet openluchtzembaden hier met elk een 50 meter bad, toch niet gek voor een stad als Salamanca. Maar ook nodig, als je bedenkt dat de zee hier nogal even vandaan is!
Pepe is nu (laat in de middag) bezig met het examen intermedio alto, ik heb daar vanaf gezien omdat de parate kennis van de verbos in de afgelopen twee maanden toch wat is weggezakt. Met het boek erbij zou het geen enkel probleem zijn om de juiste vormen in te vullen.
Het is wel bijzonder om nu ook eens hier te zijn in de hoogtijdagen van de zomer. In het weekend gaan we opnieuw de omgeving verkennen met de mountain bike.
Ondertussen zit mijn nieuwe weekje Mester er al weer bijna op inclusief de boeiende discussies in de conversatielessen met profesara Maria Angeles en de gedegen oefeningen grammatica con profesor Juan, die met eindeloos geduld de toepassingen van de subjuntivos en de indicativos blijft uitleggen.
¡Más tarde mas!
zaterdag, juli 08, 2006
Vleermuizen
Gisteren volgens plan hier aangekomen. ´s Morgens tegen half zeven op Charleroi. Vertrek om 8.40, aankomst Valladolid 9.35, vervolgens naar busstation in Vallodalid, bus naar Salamanca om 11.00 uur en tenslotte met de stadsbus naar het centrum en zo was ik mooi om kar over een terug bij Mester in de laatste conversatieklas met Pepe in een bont gezelschap van een Ier, twee Italiaantjes en twee Duitsers en een van m´n geliefde leraressen Elisa. Om kwart over twee naar het zo vertrouwde en nog even stralende Plaza Mayor voor een lunch op het terras in de schaduw bij Cervantes, eigenlijk alleen echt onderbroken door een blik Japanse toeristen, die alles fotograferen, liefst met de camareros erbij. Ik ben weer thuis.
Maria Antonia is blij me weer te zien, maar verontschuldigt zich (nogmaals), dat ze geen kamer voor me heeft. Gelukkig heeft ze veel vrienden en zo zit ik even later in een appartement, helemaal alleen voor mezelf met alle voorzieningen, net aan de andere kant van het spoor, vlakbij het Plaza de España. Fantastisch, ook omdat bij Maria Antonia maar liefst 4 appartementen volledig gestript en verbouwd worden, dus die herrie en overlast wordt me bespaard. Daar neem ik graag een treintje af en toe voor op de koop toe!
Na de heerlijke siësta om acht uur met Pepe naar de fietsenzaak om een mountainbike te huren. Meteen erop weg voor een rondje Salamanca. Heerlijk om door en rondom de stad te fietsen in de avond warme avondkoelte met een windje om je oren met iemand die de stad zo al op zijn duimpje kent. Het ritje eindigt in de Calle van Dyck bij de beste Patatas Bravas van de stad. Een hartelijk weerzien met de baas van Tenderete en de Patatas natuurlijk.
In het appartement kan de fiets mee naar boven de woonkamer in!
Zaterdag, 8 de julio 2006
Verslaap me meteen een beetje de volgende morgen en ben een kwartiertje later dan de bedoeling bij Pepe voor onze tura al campo rondom Salamanca. Helaas kan ik de gemaakte foto´s nog niet laten zien, want Pepe heeft het goede kabeltje niet meegenomen. Anders waren we nu al wereldwijd te zien voor de velden met girasoles y ciguëñas (zonnebloemen en ooievaars). Op een klein dorpspleintje zagen we in een huis de jonge zwaluwen eindeloos hun eerste vliegoefeningen maken, zo´n tien meter rondom het nest en weer vlug terug. De alom aanwezige zwaluw overal hier is wel het belangrijkste verschil met twee maanden geleden. De meeste ooievaars zijn inmiddels uitgevlogen.
Wat een prachtige manier om de omgeving te verkennen.
Ik besluit de ochtend met een stadbezoekje aan het officina de turismo en enkele boekwinkels voor m´n eerste comida bij Maria Antonia. Una caña, een heerlijk soort Gazpacho (kilo tomaten, paar tenen knoflook, uien, flinke scheut olijfolie even voorgaren en het spul in de blender met wat zout en peper, hup de koelkast in) heerlijk, ensalada de patatas y un pequeño helado con platanas (ijsje met banaan).
De chicas de la casa zijn naar Pamplona om het nachtleven te verkennen, zit dus alleen aan tafel met een andere Nederlandse jongen Sander. En zo vertelt Maria nog een keer dat ze uit een gezin komt met 6 oudere broers en 4 jongere zussen en komen we op enkele familie anecdotes, waar ik er hier een van vertel.
De vleermuizen
Toen ze klein was speelde Maria altijd met haar broers, als ze ´s middags verplicht siësta moesten houden, wachten ze tot vader sliep om vervolgens met haar broers de grote slaapkamer af te sluipen en verder te gaan ravotten. Zo kwamen we op haar angst voor vleermuizen, die Sander de avond tevoor in grote getale bij de katedraal had zien vliegen (volgens mij waren dat echter zwaluwen....).
De broers van Maria vingen vroeger vleermuizen, die in hun tuin rondvlogen. Ze hielden ze gespreid en lieten ze roken aan een sigaretje, waardoor ze volledig stoned werden en rondwaggelden. Maria beleefde veel plezier aan het vleermuizenkwaad dat haar broers uithaalden. Dat zou de dierenbescherming vandaag de dag vast niet goed vinden...
Nu is het zo langzamerhand weer tijd om naar de Calle van Dyck af te zakken en te zien of de Duitsers toch nog een troostprijsje in de wacht kunnen slepen en misschien later op de avond nog een gitaarconcertje, want Salamanca is pas net weer uit de siësta ontwaakt!
Hasta luego!
Maria Antonia is blij me weer te zien, maar verontschuldigt zich (nogmaals), dat ze geen kamer voor me heeft. Gelukkig heeft ze veel vrienden en zo zit ik even later in een appartement, helemaal alleen voor mezelf met alle voorzieningen, net aan de andere kant van het spoor, vlakbij het Plaza de España. Fantastisch, ook omdat bij Maria Antonia maar liefst 4 appartementen volledig gestript en verbouwd worden, dus die herrie en overlast wordt me bespaard. Daar neem ik graag een treintje af en toe voor op de koop toe!
Na de heerlijke siësta om acht uur met Pepe naar de fietsenzaak om een mountainbike te huren. Meteen erop weg voor een rondje Salamanca. Heerlijk om door en rondom de stad te fietsen in de avond warme avondkoelte met een windje om je oren met iemand die de stad zo al op zijn duimpje kent. Het ritje eindigt in de Calle van Dyck bij de beste Patatas Bravas van de stad. Een hartelijk weerzien met de baas van Tenderete en de Patatas natuurlijk.
In het appartement kan de fiets mee naar boven de woonkamer in!
Zaterdag, 8 de julio 2006
Verslaap me meteen een beetje de volgende morgen en ben een kwartiertje later dan de bedoeling bij Pepe voor onze tura al campo rondom Salamanca. Helaas kan ik de gemaakte foto´s nog niet laten zien, want Pepe heeft het goede kabeltje niet meegenomen. Anders waren we nu al wereldwijd te zien voor de velden met girasoles y ciguëñas (zonnebloemen en ooievaars). Op een klein dorpspleintje zagen we in een huis de jonge zwaluwen eindeloos hun eerste vliegoefeningen maken, zo´n tien meter rondom het nest en weer vlug terug. De alom aanwezige zwaluw overal hier is wel het belangrijkste verschil met twee maanden geleden. De meeste ooievaars zijn inmiddels uitgevlogen.
Wat een prachtige manier om de omgeving te verkennen.
Ik besluit de ochtend met een stadbezoekje aan het officina de turismo en enkele boekwinkels voor m´n eerste comida bij Maria Antonia. Una caña, een heerlijk soort Gazpacho (kilo tomaten, paar tenen knoflook, uien, flinke scheut olijfolie even voorgaren en het spul in de blender met wat zout en peper, hup de koelkast in) heerlijk, ensalada de patatas y un pequeño helado con platanas (ijsje met banaan).
De chicas de la casa zijn naar Pamplona om het nachtleven te verkennen, zit dus alleen aan tafel met een andere Nederlandse jongen Sander. En zo vertelt Maria nog een keer dat ze uit een gezin komt met 6 oudere broers en 4 jongere zussen en komen we op enkele familie anecdotes, waar ik er hier een van vertel.
De vleermuizen
Toen ze klein was speelde Maria altijd met haar broers, als ze ´s middags verplicht siësta moesten houden, wachten ze tot vader sliep om vervolgens met haar broers de grote slaapkamer af te sluipen en verder te gaan ravotten. Zo kwamen we op haar angst voor vleermuizen, die Sander de avond tevoor in grote getale bij de katedraal had zien vliegen (volgens mij waren dat echter zwaluwen....).
De broers van Maria vingen vroeger vleermuizen, die in hun tuin rondvlogen. Ze hielden ze gespreid en lieten ze roken aan een sigaretje, waardoor ze volledig stoned werden en rondwaggelden. Maria beleefde veel plezier aan het vleermuizenkwaad dat haar broers uithaalden. Dat zou de dierenbescherming vandaag de dag vast niet goed vinden...
Nu is het zo langzamerhand weer tijd om naar de Calle van Dyck af te zakken en te zien of de Duitsers toch nog een troostprijsje in de wacht kunnen slepen en misschien later op de avond nog een gitaarconcertje, want Salamanca is pas net weer uit de siësta ontwaakt!
Hasta luego!
