Simsalamanca

We waren te gast bij Meson San Pedro in het centrum van Valladolid (een pand uit de dertiende eeuw). Een geweldige ambiance ook door een hartelijke en attente camarero. Met maar twee gerechten op het menu, de plank links en de plank rechts. Dat was dus makkelijk kiezen, gewoon allebei, overgoten met een heerlijke Vino de Duero Joven. De echte voorjaarsvakantie is begonnen!

Het is nu voor het eerst....(!) dat ik hier ben echt heel mooi weer, nu om 10 uur ´s avonds zit alles nog buiten of staat in de rij... want vandaag is het hier de gratis ijsjes dag..... zoals ook al vanmiddag en al wachtende geamuseerd door groepen jongleurs en ander muziekmakend volkje.



en nu met een strak blauwe avondlucht, is er weer dat prachtige beeld!

Gisteren was er dus het Fiesta de Aguas, het komt er echt alleen op neer, dat alles met de picknick mand gevuld met drank (vaak Sangria) en



hornazo (gevuld met worst en ham) meegekregen van de hospita naar de oever van de rivier trekt daar hutje en mudje bij elkaar gaat zitten en dat is het dan.





Vanaf een terrasje zagen we deze twee dames zittend op een muurtje bezig met het ritueel, voorgerechtje, taarten uit het aluminium folie pakken, drankje met een rietje erbij, stukje fruit, heerlijk genietend en ook zo´n traditie, die men hier van jongsaf aan mee krijgt en waar je als buitenstaander met respect en tegelijk met de nodige verbazing van een afstandje naar kijkt.



Wij hadden ´s middags al van het comida genoten, een heerlijke salade met aan de tafel links Richie, rechts Felix en daar tussen in Maria Antonia en Mary oorspronkelijk uit Engeland, maar nu al weer enkele jaren in Nederland wonend, eindelijk iemand met wie ik thuis ook een beetje Nederlands kan spreken....

Tot slot nog een foto van het klasje van mijn laatste schoolweek, helaas ook niet helemaal scherp, met 2e vanaf rechts achteraan Consuela, de profesora grammatica voor deze maand. Verder vertegenwoordigt Zweden, Nederland, Zwitserland en Wales.



Mijn uitvoerige weekbericht is er de afgelopen week door alle drukte met de komst van de leerlingen en niet te vergeten de collega´s van het Pleincollege Bisschop Bekkers weer bij ingeschoten. Het zal er nu ook wel niet meer van komen, deze week examen en vanaf zaterdag enkele dagen helemaal vakantie met ´t gezin.

Teatro
En er is nog over talloze zaken hier te verhalen, bijvoorbeeld over een prachtige tenstoonstelling van schilderijen uit het Museum Capidomonte in Napels Italië. Toegang is gratis en ik probeer er elke dag even binnen te lopen (op nog geen 100 m van mijn school). Zaterdag was er een concert in het Conservatorio superior door een jeugdsymfonie orkest (70 muzikanten) uit Murcia. Een voor een dergelijk orkest ongelofelijk mooie uitvoering van o.a. een triple concert van Beethoven en de tweede symfonie van Rachmaninow.

Franco´s kleindochter
Of over de kleindochter van Franco (hij had maar een hijo), die binnenkort voor de derde keer gaat trouwen en hier nog regelmatig in het Shownieuws wordt gevolgd.
Maar inmiddels is hier koning Juan Carlos toch al weer 31 jaar het symbolische hoofd van de regering. Vandaag was er bij de dagelijkse quiz Saber y Ganar (Weten en winnen) op de televisie die tussen drie en vier´s middags wordt uitgezonden een publieksvraag over. Namelijk wie er langer reageerde, koning Alfonso XIII of de huidige Juan Carlos. Het is dus de laatste. Alfonso XIII hield het in 1931 bij de invoering van de 2e Republiek (noodgedwongen overigens) voor gezien na 29 jaar.
´t Is maar dat je het weet.
Door de uitstekend articulerende quizmaster leer ik elke dag weer meer en weet soms al enkele antwoorden sneller dan de kandidaten. Bijv. Welke is de laatste film van Aldamovar? Volver (terugkeren), ik heb hem ook gezien hier, een aardige aanrader, voor wie van zijn stijl houdt.

De voorjaarsvakantie staat voor de deur. Wens vanaf hier iedereen alvast alle vakantievierders een fijne week toe!

Eindelijk is het dan zover. De beloofde foto met kameraad Pepe uit het zwembad, con gorro y zapatillas pero sin gafas. Op het moment nadat een medezwemmer de foto van ons maakte, kwam er een badmeester (net rechts een stukje zichtbaar) ons melden dat het volgens de ´ley´ absoluut verboden is om in zwembaden te fotograferen. Zou dat nog steeds de geest van Franco zijn die we hier tegenkomen, vrees van wel. Dus een uniek document! Op de achtergrond is ook een van de banen zichtbaar, banen voor de rapidos, de lentos en voor het enseñada de nadar (zwemonderricht). Dit is een behoorlijk groot bad (50 x 25 m), maar zwemmen is hier echt een sport en een beetje gezellig niemendallen in het water is er dus mooi niet bij. Elke drie kwartier gaat de zoemer en mag de volgende estafette ploeg aantreden. Toch heerlijk om hiervan gebruik te kunnen maken voor 2 euro 58.......!




Rana

Vandaag 23 april is het hier de dag van het boek en op het Plaza Mayor staan onder de arcades vele boekenstalletjes. Heb een klein boekje aangeschaft over de historische achtergrond van de Rana, de beroemde kikker die ergens op de gevel van de Universiteit verstopt zit. Het beestje is in de meest ongelofelijke plastic uitvoeringen, op t-shirts, mokken enz. en in vele maten een van de standaard souvenirs hier.

De foto is van enkele klas en schoolgenoten, die ik gisteren op de vrije zaterdag op straat tegenkwam. Dit ook ter illustratie van het feit, dat ik na bijna 8 weken Salamanca overal waar ik kom wel mensen ontmoet, die ik hier heb leren kennen (en die ik zeker nog ga missen als ik terug ben). Links Suzanne (ik dacht uit Utrecht), met wie ik ook aan de salsaklassen heb deelgenomen. Daarnaast Lauren uit Wales en helemaal rechts Jessica uit Groningen, twee klasgenoten, met wie ik dagelijks de grammatica oefeningen maak en converseer in de lessen. Op dit moment hebben we in de klas naast deze 2 nog 3 Zweedse meisjes, 2 Nederlandse meisjes, 1 Nederlandse jongen en dan nog de Zwitser Pepe en ikzelf, dus 10 in het totaal. Als ze er tenminste allemaal zijn, want dat is zoals eerder geschreven in deze duiventil niet vaak het geval..
Maar donderdag hebben we het volgende examen en ik ben vast van plan me nog zo goed mogelijk door de brei van alle werkwoordsvormen en ander fraais dat deze taal voor dit niveau te bieden heeft, heen te worstelen.

Overal hangen nu de posters voor Lunes de Agua, een feest dat as maandag plaats vindt en hier ook geldt als een feestdag, waarop alles gesloten is (behalve mijn school, want daar gaan in mijn laatste echte lesweek de lessen gewoon door).

Dit feest, traditioneel op de maandag na de Pasen heeft zijn oorsprong in 1498. Tijdens de vasten- en niet te vergeten onthoudingstijd na aswoensdag, werden de lokale hoertjes over de oude romeinse brug en ook wel met bootjes naar de andere kant van de rivier de Tormes gebonjourd. En komende maandag wordt hun ontscheping en traditionele terugkeer in het stadsleven gevierd met een groot picknick feest (romería) bij de oevers van de rivier.

Men neemt naast uiteraard de nodige drank o.a. ook de ´hornazos´ mee, met van allerhande hartigs en lekkers gevulde taarten.



Maar eerst in het weekend even uitrusten, hard studeren voor het volgende examen en na 3 weken weer eens een bezoek brengen aan het zwembad.......

Deze week is mijn leven hier enigszins in een stroomversnelling gekomen. Afgelopen zondag zijn hier 25 leerlingen van het Pleincollege Bisschop Bekkers neergestreken en 3 collega´s met even zovele camera´s mobiele telefoons en nog meer geneugten van de hedendaagse technologische ontwikkelingen. Ze hebben lessen gevolgd, de stad bezocht en het uitgaansleven verkend. Een groepje heeft zich daarbij getracteerd op het roken van de waterpijp in een Perzisch restaurant, een voorbeeld van de mondiale smeltkroes, zoals je Salamanca ook wel kunt noemen.



Directeur Ramon van Mester, Adela Jefa de Alojamiento (links voor de huisvesting), in het midden Sanne de begeleider van Study Travel, bij aankomst in Salamanca.



Collega´s en leerlingen op zoek naar de rana (de kikker) die ergens op de prachtige platereske gevel van de universiteit versropt moet zitten.



Terwijl de ene helft van de groep een les tapas maken volgt, krijgt de andere helft een clase de salsa.


In een van de lessen werd een anecdote verteld, die ik mijn trouwe lezers niet wil onthouden. In het tijdperk van de ordinadores, teclados en de carpetas (computers, toetsenborden en bestanden / mappen) is hier wel geopperd om op het toetsenbord de typische Spaanse ñ weg te laten. Een van de leraren hier heeft aan de leerlingen uitgelegd, dat dit voornemen toch tot onverwachte problemen zou kunnen leiden. Zo heeft bijv. het woord año (jaar), zonder deze letter een hele andere betekenis, want ano betekent namelijk anus. Dus de vraag ¿Quantos años tienes? (hoe oud ben je?), krijgt bij het weglaten van dit teken op de n een hele andere betekenis namelijk: Hoeveel anussen heb je?
Hetzelfde geldt voor het gebruik van het woord cono (ijshorentje). Als hier uit onwetendheid coño wordt gezegd of gebruikt, dan gaat het om het misbruik van het intieme vrouwelijke geslachtsorgaan om een ongewenste gang van zaken aan te geven, bij ons ook wel vervangen door ´shit´. Dus de vraag aan de ijsjesverkoper / verkoopster: ´Welke verschillende coños hebt u zo al?´ zal ongetwijfeld niet erg in goede aarde vallen.

De lezer zal begrijpen, dat ook hier de leraren hun leerlingen met boeiende voorbeelden bij de les proberen te houden!







Gisteren hebben we Madrid bezocht met o.a. een boeiende rondleiding door het Bernabeu stadion van Real Madrid, door de FIFA uitgeroepen en onderscheiden als de beste club van de vorige eeuw (en ik denk terecht). In elk geval een gigantisch stadion bedrijf en een organisatie, waar maar liefst 2000 (!) mensen hun brood mee verdienen, waarvan enkele een hele dikke boterham.







Verder is er een rondwandeling langs een aantal markante plekken gemaakt, zoals het standbeeld van Don Quichote en zijn knecht, waarbij enkelen zelf ook op de burro (ezel) zijn gaan zitten en het Plaza Mayor. Gelukkig zijn veel leerlingen het met mij eens, dat dit weliswaar een mooi plein is, maar dat het Plaza Mayor van Salamanco er wat betreft schoonheid, intimiteit en ambiance met kop en schouders boven uitsteekt. Iets waar ook mijn dueña de la casa het uiteraard van harte mee eens is!

Vandaag (donderdag) zijn er weer de lessen en vanmiddag wordt Salamanca verder verkend.

Helaas ontbreekt nu de tijd om dit verhaal te voorzien van enkel van de vele, vele foto´s die met al die tegenwoordige techniek gemaakt zijn. Dus nog even geduld!

Vrijdag 21 april

Inmiddels heb ik wel enkele foto´s toegevoegd, nadat vanmiddag (vrijdag) de bus met het PBB weer richting Eindhoven is vertrokken.
Gisteravond heeft de hele groep samen met leerlingen van een Franse school en leerlingen van een Spaanse school uit Cordoba een uitbundig afscheidsfeest gevierd in de huisdiscotheek van Mester, el Camelot. Vandaag na een korte lesdag werden dus de koffers weer gepakt.

Goede Vrijdag morgen was er dus om 5 uur de processie met na afloop de churros!





Nog twee beelden van de Virgen van de Esperanza, Maria van de Hoop bij deze processie.



Helaas is Maria Antonia, die ons ´s morgens om 6 uur op churros con chocolate tracteerde een beetje vaag, maar de churros en de chocola staan er wel een ietsiepietsie.... beter op, dus voor de sfeer toch maar laten zien.



Op Goede Vrijdag wordt er natuurlijk vis gegeten. Twee heerlijke taarten op basis van echte enigszins zoete cake taart bodem, een gevuld met tonijn en een gevuld met krabsalade, we hebben een geweldige kok! Het restant hebben we vandaag op Paaszaterdag als lunch pakket meegekregen, niet verkeerd.....



Vrijdagavond, het is net gaan regenen en de mistroostigheid is al te zien. Even later is het helemaal mis. De beelden in plastic en processies afgelast, want er rustte toch teveel zegen van boven op.
Triest, omdat er zoveel werk in de voorbereiding wordt gestoken en de deelnemers hier er zo emotioneel bij betrokken zijn.
Het blijft overigens een merkwaardig fenomeen. Zo kregen we op het televisie journaal in vogelvlucht de beelden te zien uit o.a. Latijns Amerika, de Filipijnen (allemaal Ex Spaanse koloniën) en andere plaatsen in Spanje, waar naar hartelust gekastijd wordt, mannen tot zwaar bloedend gegeseld worden of zichzelf geselen,aan kruizen worden geslagen met echte spijkers door de handen enz.




Vandaag ben ik met m´n twee Zwitserse compañeros Felix en Pepe naar Burgos geweest met de trein (ruim 2 uur). We hebben de kathedraal bezocht, een absoluut hoogtepunt in de Spaanse gotiek. Verder o.a. genoten van de lokale specialiteit Morcillas (een soort bloedworst, maar veel lekkerder dan de naam misschien doet vermoeden) en door de stad gewandeld. Mooi, maar Salamanca ...........



Uit het station komend, werden we wel meteen geconfronteerd met de Generalissimo, die hier in de burgeroorlog zijn hoofdkwartier had en met de bekende harde hand bijna 40 jaar over dit volk regeerde. Niet de opening van deze spoorlijn staat me voor de geest, wel de ultieme doodstraf door verwurging die hij hier in Burgos nog in 1973 liet voltrekken ondanks brede protesten uit de hele wereld.






Nog twee stadsbeelden, een bij de kathedraal en voor de liefhebbers van het Spaans een van de El arco de Santa María, mencionado ya en el Poema del Mío Cid, es un monumento emblemático de la ciudad de Burgos.Su configuración actual data del segundo tercio de siglo XVI, obra de Juan de Vallejo y de Francisco de Colonia, que concibieron su remodelación como un castillo señorial con dos robustos cubos y un gran arco de triunfo en honor de Carlos V.
En el arco están representados, además del emperador Carlos V, los principales personajes de la naciente Castilla: los dos principales jueces; Laín Calvo y Nuño Rasura, el fundador de Burgos, conde Diego Porcelos, el primer conde independiente Fernán González y el Cid Campeador, figuras esculpidas por Ochoa de Arteaga.
Oftewel de stadspoort Santa Maria, het visitekaartje van Burgos.




Tot slot een van de vele kostbare schatten uit de kathedraal van een Hollandse meester uit de 16e eeuw.

Vanaf hier Zalig Pasen en bedankt... voor het bezoek aan deze site........

Eerst een foto van de glas wand van Casa Lis een klein museum voor Arte Moderne, waar ik gisteravond op weg naar de volgende processie langskwam.




Nog enkele beelden van de Semana Santa
Vannacht om 00.30 en vanmorgen om 5 uur gemaakt. Met de hospita zijn we vanmorgen gaan kijken. Na afloop heeft ze ons getracteerd op churros con chocolate!



In een kapelletje in het Dominicanenklooster staan de attributen voor de processie van vrijdagmorgen 5.00 uur klaar






Bij de Catedral Nueva wordt een van de ´imagines´ naar buiten gedragen.




De dames dragen de Virgen, sommigen blootsvoets.

Nu op weg naar de volgende, geleidelijk aan probeer ik te begrijpen waarom dit hier zo leeft. Later daarover meer!

Alsnog de gisteren al beloofde foto´s met wat toelichting!



Op de achtergrond de Parador van León (zie ook vorige week). Op de voorgrond graag alle aandacht voor Elisa, mi profesora de historia, geografia y de artes. Zij weet overal van en dagelijks geniet ik in het Spaans, soms zelfs in m´n eentje, van haar conferencias meestal aan het eind van de middag tot 20.00 uur. Deze week bijvoorbeeld over de Spaanse Burgeroorlog, het tijdperk Franco en Salvador Dali. Links de twee Zwitsers Felix en Pepe in het rood.



Mijn huisgenoten van de afgelopen week, van links naar rechts Ritchie uit Engeland net aangekomen, Maria Antonia, die ons maar blijft verwennen met de lekkerste comidas, Valentina en Francesca, 2 leuke kwebbelaars uit Torino en Felix uit Bern. Weet nog steeds niet hoe de zelfontspanner werkt en iemand moet toch de foto maken... Deze 2 Italiaantjes zijn inmiddels ook alweer ingeruild voor 2 studentes uit Engeland voor een week.




De geplande foto van twee zwemmers con bañador (zwembroek), gorro (badmuts) y zapatillas (slippers) in het zwembad heeft behoorlijke vertraging opgelopen. Zaterdag bleek het bad dicht vanwege het Campeonato de España Absoluto de Natación con Aletas (zwemvliezen, soms van die comlete dolfijn staarten!) In Spanje is er geen verplicht zwemonderricht op school en veel Spanjaarden zijn dit kunstje dus niet of maar matig machtig. Het personeel hoort tot de categorie ´funcionarios´(ambtenaren) en dus is ook de komende week het zwembad dicht vanwege Semana Santa.



De vaandels van de belangrijkste cofredias (broederschappen) op het ayuntamiento (stadhuis).



De hemel boven het altaar in de oude kathedraal. Wie zou hier niet onder willen trouwen. Het is werkelijk een schitterende kerk! Bij mijn bezoek aan het eind van de zaterdagmiddag, werden er binnen anderhalf uur tijd, drie stellen getrouwd, hoofddeur open, bruidsspaar erin, strijkkwartetje, korte dienst, zijdeur open, bruidsspaar weg, volgend bruidsspaar door hoofddeur naar binnen, bruidsmars, koortje met organist, korte dienst enz.



Ondertussen wordt in de nieuwe kathedraal geoefend voor de processie van zondag met de niños. Het dragen van het imagen (het beeld, in dit geval van de intocht in Egypte) is een hele klus. Dit beeld wordt bijv. door ongeveer 30 dragers opgepakt. Voor de processie van mi profesora de coversación zijn er 98 nodig en dat beeld weegt meer dan 2000 kilo. Maar dat is pas op Goede Vrijdag ´s nachts tussen 00.00 uur en 05.00 uur.



Het vaandel van de organiserende hermandad de Jesús Amigo de los Niños voor de processie op Palmzondag



Palmtakjes.... op Domingo de Ramos. Mijn hospita ergert zich eraan dat mensen soms hele struiken meeslepen, om hun voorraad laurierblad voor het hele jaar op peil te brengen. Laurier is hier een veelvoorkomende struik.



Het beeld verlaat de nieuwe kathedraal.



De processie gaat traag door de straten van de kathedraal naar het Plaza Mayor en weer terug



Maar het gaat natuurlijk om de kindertjes, zien en gezien worden!



De kinderen in de processie dragen een ander soort palm, waarvan de bladeren op kunstige wijze worden gevlochten.




Op de achtergrond het Casa de las Conchas met het prachtige Isabeline raam in de zg. Ajimez stijl en colonette, een hoogvenster met middenzuil!




Op het Plaza Mayor gaat de jeugd onverstoord verder...




en blijven ook de ooievaars hier af en aan vliegen.......

Hasta luego!

Nog even ....niets

Bij het importeren van mijn weekbericht met foto´s is er gisteren wat mis gegaan. Heb een verificatiecode verkeerd ingevoerd en daardoor is het werk van ongeveer anderhalf uur in het niets verdwenen. Vraag daarom wat geduld aan de trouwe fans van deze website. Doe zo spoedig mogelijk een nieuwe poging. Afgelopen week was een hele boeiende week met veel cultuur en ook de school (met ruim 400 studenten) was een enorme drukte, nieuwe leraren, dat was ook weer even wennen. En in het het weekeinde de start van de Semana Santo.
Hasta luego.

Palomar Salamanca en Mester
In Spanje totaal komen jaarlijks meer dan 50 miljoen toeristen het land binnen en het toerisme is de belangrijkste economische sector. Met alleen al tegen de 2 miljoen hotel overnachtingen per jaar doet Salamanca een aardige duit in het zakje van deze toeristische duiventil.
En zo mag je ook dit taleninstituut Mester, waar ik verblijf, een palomar noemen. Zo kwamen afgelopen maandag in de klas 2 nieuwe leerlingen Sang Yoon (31) uit Seoul Zuid Korea (Si conoce Hiddink..) en Masa de Osaka Japón. Sang heeft geprobeerd in Barcelona aan de kunstacademie te studeren als beeldhouwer, maar kon het Catalaans niet volgen. Hoewel formeel tweetalig spreken de meeste leraren tijdens de lessen er Catalaans. Daarom is hij nu in Salamanca om hier aan de kunstacademie te gaan studeren in september. Japanner Masa (23) wil voor een vriend in Madrid gaan werken die een winkel heeft en Japanse keukenzaken verkoopt. Masa was na een dag overigens alweer naar een andere klas vanwege het niveau en ook Sang Yoon heb ik na enkele dagen niet meer teruggezien. Het zijn maar twee voorbeelden van de vele verschillende nationaliteiten, die hier vertegenwoordigd zijn en die hier allemaal voor verschillende tijden verblijven van een weekje tot en met 9 maanden, zoals mijn Zwitserse studiemaatje Pepe. Ik heb er in elk geval aan over gehouden dat het Japanse woord voor Proost Kampaj is, altijd handig om te weten....

Werken in het onderwijs in Spanje
Bij een van de conversatielessen hebben we gesproken over de salarissen van de leraren in Spanje. Het netto salaris (dus zonder sociale lasten / loonbelasting) voor een leraar in het publieke onderwijs is ongeveer 1500 euro. Daarvoor geven ze tussen de 20 - 25 lesuren en is de weektaak 35,.. uur in de week. Vakantie van 20 / 25 juni tot medio september. Die 1500 euro is in dit land een mooi salaris, hoewel de woonlasten hier net zo hoog liggen als in Nederland.
De leraren in het geprivatiseerde onderwijs zoals Mester verdienen echter aanzienlijk minder. Het salaris varieert van 600 - 800 - 1000 euro afhankelijk van de betrekkingsomvang, die meestal part time is, waardoor het salaris (sueldo) behoorlijk onder die 1000 euro ligt, het modale netto inkomen op dit moment hier in Spanje. De meeste docenten geven niet meer dan 6 uur per dag les. Daarbij is het aantal vakantiedagen 30.
Het prive onderwijs is toch aantrekkelijk omdat er een groot overschot is aan leraren in Spanje (voor elke baan solliciteren altijd wel 50 mensen). Maar zeker zo belangrijk is dat in Spanje voor alle overheidsfuncties (funcionario) een speciaal examen moet worden afgelegd, het zg. oposición, dat hoge eisen stelt. Dit komt bovenop het bijv. al behaalde universitaire examen en is voor veel mensen een behoorlijke drempel. In het prive onderwijs is dat niet nodig.
Mijn conversatieleraar vindt het bovendien leuk om met veel verschillende mensen en nationaliteiten in aanraking te komen, die meestal ook heel gemotiveerd zijn om te leren, behalve sommige schoolklassen...... Je merkt ook dagelijks dat hij er veel plezier in heeft en met veel humor met de leerlingen omgaat. Maar in het weekend is hij nog wel drie dagen ook in de horeca werkzaam....

De organisatie van taleninstituut Mester
Het instituut Mester bestaat dit jaar 15 jaar. Er wordt op dit moment veel verbouwd hier om de accomodatie verder geschikt te maken voor de 1000 studenten, die hier in de maanden juni en juli kunnen zijn. In het verleden moest Mester in deze maanden vaak uitwijken naar andere gebouwen in de buurt. Er wordt dan in 2 tocas (beurten) lesgegeven, ´s morgens van 9.00 tot 13.00 en ´s middags aan andere groepen van 13.30 tot 17.00 uur. Dan zijn er wel 60 docenten actief. Er zijn hier veel van dit soort instituten, waar het doorgaans niet zo goed mee gaat. De klandizie met name uit de VS bijv. loopt de laatste jaren terug en er komen soms nog scholen bij. Mester Salamanca weet het hoofd nog goed boven water te houden. Dat ligt ongetwijfeld ook aan de organisatie van het programma en de extra´s die ze de studenten bieden. Zo gaat de directeur elke maandagavond hoogstpersoonlijk met de studenten mee op tapas tour, een gewaardeerde activiteit, die echter de hele avond in beslag neemt.
Door het grote en snelle verloop van studenten is flexibiliteit hier wel een eerste vereiste. Zo komen er bijv. volgende week naast de vele individuele leerlingen scholen uit Italië en Nederland met totaal 100 leerlingen extra en zo gaat dat de komende maanden door. En die leerlingen volgen dan ook allemaal lessen op verschillend niveaus in klassen en Mester organiseert dan ook nog een groot deel van de andere activiteiten.

Mijn eerste examen
Donderdagmiddag had ik dan m´n eerste examen, om te proberen naar het volgende niveau te komen van Elemental (A2, A1 is Inicial) naar Intermediate (B1). En gelukkig heb ik het gehaald, alhoewel ik de tijd wat verkeerd had ingeschat voor de hele berg opgaven. Had dus veel te weinig tijd (2 uur) om alles af te maken en er waren ook enkele opdrachten bij, die ik niet had bestudeerd en die ook niet in de klas behandeld waren. Met name een opdracht over de kledingstukken en accessoires, die moesten worden onder gebracht in de categorieën heren / dames / schoeisel / accessoires... daar kwam ik toch niet helemaal goed uit. Ik had weliswaar de lichaamsdelen goed bestudeerd, ook handig om te weten, maar daar heb je op dat moment dan toch weinig aan. Zelfs de echte meisjes stuudjes in de klas hadden bijv. de bh (ben het hele specifieke Spaanse woord behalve ´sostén´ kwijt ) aan de man toegedacht.... Had ´n 6,5 en dat viel me dus helemaal niet tegen. Maandag is het in een andere klas weer verder gegaan voor een maandje op het volgende niveau.
Alles blijf ik hier verslinden wat betreft radio, televisie, periodicos, enrevistas, el cine, extra lessen over geschiedenis en cultuur enz. om niks onbenut te laten voor een man van ruim 56 om nog echt wat van het Spaans machtig te worden. Dat valt namelijk niet mee, begrijpen, verstaan, lezen en zelfs schrijven (wel langzaam met el diccionario als beste vriend) gaat steeds beter, het spreken blijft moeizaam. Maar ondertussen blijft mijn dueña de la casa mij geduldig, maar onverbiddelijk bij elke zin, op betere taalkundige gedachten brengen. Soms lastig als je alleen maar een kannetje theewater in de magnetron wil zetten om het aan de kook te brengen.....

Teatro
Deze week was el Teatro Lyceo aan de beurt, het oudste van de stad uit 1843. Een prachtig klassiek en intiem theater op nog geen 200 m van mijn huis, voor een Cubaanse dansvoorstelling in de vorm van muziektheater met enkel het gebruik van huis, tuin, keuken voorwerpen en schoeisel als muziekinstrumenten.
Een wervelend geheel van salsa, samba, chachacha en rumba ritmes, zang en prachtige dansen, waarmee ik mijn huisgenoten heb kunnen overtuigen van mijn passie om zelf te dansen. Uiteindelijk kreeg het gezelschap met hun voorstelling Sonlar de hele zaal (in deze toch enigszins conservatieve stad) ook in beweging en ging iedereen opgetogen naar huis.

Semana Santa
Overal in de stad, maar ook in León waar ik zaterdag op bezoek was (zie de foto´s) hangen nu de affiches voor de processies. Vorige week zondag was ik geuige van de eerste, zaterdag in León van de tweede, begeleid door zwaar getrommel en veel trompetgeschal. En ongetwijfeld ga ik nog beter begrijpen, waarom hier het aantal praktizerende katholieken redelijk op peil blijft. Deze activiteiten zijn hier namelijk diep in het sociale en culturele leven geworteld, vergelijkbaar met zoiets als in Heeze de Brabantse Dag en in het zuiden het carnaval, alleen vindt dit hier zijn oorsprong in de kerk. Dat doordrenkt het leven voor langere periodes. Ook al zal de kerk aan invloed blijven verliezen op de langere duur denk ik, dan nog zullen deze cermonies hier blijven bestaan.

Bezoek aan León en Astorga en de foto quiz
Zaterdag 1 april een bezoek gebracht aan deze 2 plaatsen, ongeveer 200 km ten noorden van Salamanca. Beide plaatsen liggen aan de bedevaartswegen naar Santiago de Compostella en in Astorga komt de ruta de la plata - de aloude zilverroute samen met de route door Baskenland en Cantabrië. De gebouwen op de eerste 3 foto´s hadden en hebben daarbij een functie. Het eerste is een oud klooster en nu in gebruik als Parador, zoals hier de keten van (staats) hotels wordt genoemd, vaak gehuisvest in oude gebouwen en kastelen (hoewel het parador in Salamanca een modern vrij nieuw gebouw is). Het andere gebouw (foto 2) is een creatie van Antoni Gaudi en er is nu een museum in gehuisvest. Op de derde foto is de gevel van de koninklijke San Isidoro kerk te zien, ook een punt van ontmoeting voor de bedevaartgangers. In de cripte liggen in het met prachtige fresco´s beschilderde Panteón de Reyes een aantal koningen van rond de jaren 1000 - 1200.

Varia, voetbal, Museo del Chocolate, foto quiz...
Zou nog veel kunnen schrijven. Bijv. over Barcelona - Real Madrid, wat misschien maar gelukkig o.a. door een misser van Van Bommel in 1 -1 eindigde. Ik heb het zaterdag hier in een bar / restaurante gevolgd. Aangezien de lokale club Salamanca zich in afdeling B2 ophoudt (beetje vergelijkbaar met Eindhoven) is iedereen hier of voor Madrid of voor Barcelona. Madrid heeft echter ook forse aanhang. Dit leidde bijna tot een handgemeen tussen de bezoekers, gelukkig wisten de camareros de gemoederen te bedaren. Wel prachtig om mee te maken. Er was veelvuldig ge ¡Joder! te horen. Voetbal is hier ook iets waar veel meer nog dan bij ons in het cafe naar gekeken wordt. Een familie had speciaal voor de tweede helft een tafeltje voor het grote beeld scherm gereserveerd en er werd meteen bij gegeten.

Zou ook nog kunnen vertellen over het kleine maar aardige Museo del Chocolate in Astorga, waar ik werd ontroerd door enkele collecties van verzamelplaatjes uit al lang vervlogen tijden, die je kreeg als je een stukje chocolade kocht. Decent geklede pin ups met de namen erbij vermeld en niet te vergeten een hele serie van al lang vergane beroemde toreros.

Laat ik afsluiten met het commentaar bij de foto´s, een kwestie van even naar beneden scrollen. foto:
4. Een grilschotel is una parrillada de pescados of de carne.
5. Er is hier een heus Mexicaans restaurant waar deze Mariachi´s optreden.
6. Zie tweede affiche van links.
7. De bronzen zit natuurlijk voor eeuwig echt te lezen, de andere kwam mij voor als iemand van de Spaanse AIVD, die een demonstratie in de gaten hield rechts achteraan op foto 11
8. M´n twee Venitiaanse huisgenootjes, die zaterdag vertrokken zijn en vanaf volgende week op Formentera gaan werken.
9. en 10. Plaza Mayor in León, niet zo als in Salamanca, maar toch bijzonder
11. Deze week heeft het Spaanse parlement ingestemd met verdergaande autonomie voor
Catalunia. De demonstranten rechts achter willen graag hetzelfde bereiken voor de provincie León. Het gebouw is overigens dus ook een gebouw van Gaudi!
12. Jesus zit uiteraard centraal in beeld!
13. Op de gevel staat Calle Mayor, maar dat is niet te lezen, telt dus niet mee.
14. Het is onze pauzeplaats.
15. Tot wel 1000, maar wel in diverse ploegen!
16. In elk geval minder met Amstel en Heineken, want die hebben het hier nog steeds behoorlijk voor elkaar, nog geen Hoegaarden gezien of een Grimbergje, maar eerlijk gezegd ook nog niet echt op gelet.

Tot volgende week, als de Semana Santa echt begint...

¡Hola allemaal!

De eerste weken ben ik wat karig geweest met foto´s. Daarom keer ik nu de volgorde om, eerst de foto´s en wat later (morgen of toch mañana...) het bijbehorende verslag. Met quizvragen om de nieuwsgierigheid te blijven prikkelen. De foto´s zijn in willekeurige volgorde geplaatst.


1. Welke functie heeft dit gebouw in León, zoals tegenwoordig veel van dergelijke gebouwen in Spanje?


2. Wie is de (bekende) architect van dit gebouw in Astorgo?


3. Welke functie had deze San Isidoro in León bij de samenkomst van enkele belangrijke wegen in Noord Spanje?


4. Hoe noemt men hier een dergelijke visschotel, klaargemaakt onder de grill?


5. Door welke soort muziekgroep word ik hier liefdevol omarmd op het Plaza Mayor?


6. Welk van deze afiches heeft al lang geleden de KKK op een verkeerd idee gebracht?


7. Wie van deze 2 heren zit er echt te lezen, welke doet maar net alsof?


8. Uit welk land komen die twee kleintjes voor mij?


9. Plaza Mayor in?


10. Wat dreigt deze vrouw hier te vergeten?


11. Voor welk ideaal demonstreert het groepje rechts achteraan met die vlaggen in León?


12. Wie is Jesús?


13. Aan welke straat ligt dit historische pleintje, waar ik dagelijks langs kom?


14. Welke functie heeft het balkon / dakterras net onder de Mester neon?


15. Hoeveel studenten komen hier in de zomermaanden dagelijks door dit trappenhuis?


16. En uiteraard nu de moeilijkste vraag? Met welk biermerk hebben ze hier sinds 1964 erg veel moeite?

Lees binnenkort de correcte antwoorden oftewel las respuestas correctas, vergeet de rollende rr niet, elke middag is hier een quiz op de televisie waarbij de presentador het vele malen voor doet: es corrrrrecta of incorrrrecta!
En uiteraard staat er voor degene met de meeste goede antwoorden terug in Nederland een caña, tinto of blanco met een pincho klaar!

Tot mañana.....